Boozna uf däⁿ Alpju

U Hoitschila lotzät usum Schtubu^mpfeischtär vírcha

 

Miini Schweschtär und ich hei uf däⁿ Alpju unnär där Hittu ds Vee ghiètut. Uf zmaal hed us iischum Schtubu^mpfeischtär um Boozu vírcha glotzät. Äär hed uisgsee wiè u Hoitschila mit dum ganzu Ggärígil unnuna dra. Wièr hei zeerscht no gideicht, daa maçhä nisch etlis där Boozu. Trum bini oi flinng in d Schtuba gliffu und häⁿ zum gliichu^m Pfeischtär vírcha glotzät. Duo sind mär abär di Griimä chaalt där du Rig umbrí; ich häⁿ gmeint, äs phackä mi. Zär ğliichuⁿ Ziit ischt där Boozu no wiitär obuni ggangu und macht daa un enz Grampoll, abär numu churz, därnaa ischt Tootuschtilli gsi. – Dascht de gçhei Lugi, ich värzellu cha numu, wasi sälbscht ärläbt hä!

 

Quelle: Volkserzählungen aus dem Oberwallis, Guntern Josef (1978); S. 611.

 

 

Tanz an där Unnär Wälsch Mattu

 

Nit seli gmiètli siis oi im Huis an där Unnär Wälsch Mattu zuäggangu. In där Nacht hei mu vor dum Huis menngischt luits Gibrog^ul, Gitschud^ul und Laçhä tçheert, usoo wiä u luschtigi Gsellschaft in d Schtuba zum Aabusitz çhäämi. Unnär denä hei mu oi us koomischus, aaltvättärischus Mandji mid umu rootu Rock gsee. Z Mittärnacht hei das afa Giiga schpilu und rinngs um is um hei u schuppärli Wiibär in uraaltä Trachtu gitanzt. Waas de bloossärli hei afa tag^jä hei schich alli us dum Schtoib gmacht.

 

Quelle: Gondo-Zwischbergen, an der Landesgrenze, am Simplonpass, Arnold Peter (1968), S. 263, 264.

 

 

Ds Hoipmasch Fat

 

Ds Hoipmasch Fat ischt u schtotzundä Fat uf däⁿ Alpju, hinnär där Uissär Bièlu, waas där d Felinä umbrí gäguⁿ du Wassärfall zum Schallbegg^ji geit.

Vor u schuppu Jaaru sii deer gfirçhig Fat där Exerzíärplatz van umu beeschu Geischt gsii, wa daa als Hoipma in Uniform und mid lengum Sebⁱl allpot bis uif ufi Bièla und därnaa umúm im Loifschritt umáb bis zum Wassärfall sii marschíèrt.

De sii us nachtsch umaal naam Aabusitz oi u jungä Hirt va Metzgäru Bodu ufum Wägg fär heim gsii und sii daa in denu gfäärlichu Fat abggirrt. Pletzli sii där Hoipma vor imm gschtannu und hei nu gneetigud imm naazchu. Där jung Purscht sii nit kapaabul gsi mu z untflíä. Äär hei gizittrud wiä us Loibji und hei z allä Heiligu gibättut. «Vorwäärts!» hei där Hoipma komandíärt und sii wiä u Värrúcktä umbrí gäguⁿ du Wassärfall marschíärd und schpringä diräkt där d Feli umbrí ins Wassär. Un uheimliçhi Gwaalt hei du Purscht oi gäguⁿ ds Wassär gizogu. Hoirundu und fätzlundu hei är zum Herrgod um Hilf und Ärbaarmä gibättut. Und gsich! Äär sii schtannu pliibu und sii ggärrettnä chu. Uf allä Viäru sii är där d Schtuidä und di Tschuggna ummúacha gschtraaplut, bis är sichärä Bodu hei funnu. Immär no in eim Chlupf, abär moorz ärlíächtrutä sii är duo heimggluffu. – Numu mit Gruisä ggäraatuts mu hiitu no hinnär där Uissär Bièlu umbrí in ds Hoipmasch Fat gaⁿ z lotzä.

 

Quelle: Gondo-Zwischbergen, an der Landesgrenze, am Simplonpass, Arnold Peter (1968), S. 264.