Di Bättlära treelund abär d Schpiis

We mu gçheert Schteischläg gaa old we mus gçheert rufinu, gummru old donnru, de heint d aaltu Liit eppä gseit: Di Bättlära treelund abär d Schpiis! We mu schi gfräägt het, wasch de darmig meinä, de heinsch eim gwondli zär Antwoort ggä: das chumä dánnava, dass u schuppu Bättlära mee Schpiis und Almoosu gibättlut hei, wasch eiguntli hèng^ji neetig gçhäbä und summi hei iru Bättlärschpiis sogaar la ärgraawä und hei scha uwäggçhiit. Will där Herrgott abär allds gseet und oi gsee het, das mengi huisaarmi Seel iru Çhääs und Broot värscheicht het, wasch eiguntli sälbu heng^ji neetig gçhäbä, laad är das hald oi nid unggschtraaft la durchgaa. Bättlära, wa settigi Gottesgaab väráchtud und missbruicht hei, mièssä naam Tood alli uwäggitribnu Schtigçhiltini gaⁿ zämusuächu und dii uf d hoochu Bäärga uif träägu. Will dii abär jetz usoo schwääri sii wiä groossi Schteina, treelä nä dii Bättulschpiis allpod umúm där ds Tob^ul umícha bis in du Grund, und de mièssäsch sus umúm ga reichu. Das mièssäsch sévill Maal machu, wiä das missbruicht Schpiisji a Broosmä hei gçhäbä und de siiäsch ärleesti.

^{Quellen: Was die Walser erzählen, Imesch Ludwig (1981), S. 23; Bestätigung durch verschiedene mündliche Auskünfte von Simplon Dorf (2023).}